Çocuklar Neden Korkar?
Çocuklar neden korkar? Korku nedir? Korku, herkesin yaşayabileceği bir duygudur. Aniden ortaya çıkan tehlikeye karşı bir reaksiyondur. Bu tehlike, gerçektir.Kişinin algıladığı bir tehlikedir. Korkular, çocukluktan itibaren ortaya çıkar.
Çocuklukta Görülen Korkuların Başlıca Sebepleri
- Bedensel bozukluklar, hastalıklar ve kazalar.
- Çocukları korkutmak (cin,şeytan vb.)
- Çocukları tek başına bırakmak.
- Yanındaki insanların korktuğu şeylerden korkmak.
- Korkuyu, eğitim amacıyla kullanmak.
- Çocuk veye gencin geçirmiş olduğu korkular.
Gelişim Dönemlerine Göre Korkular
0-6 ay: Gürültülü Sesler
6-9 ay: Asıl bakıcının dışındaki yetişkinler ve düşmek.
2.yıl: Gök gürültüsü, canavarlar. Büyük nesneler.
3.yıl: Hayvanlar, yalnız kalmak.
4.yıl: Büyük hayvanlar. Ebeveynlerin gece işe gitmesi.
5.yıl: Karanlık, köpekler, düşmek.
6.yıl: Canavarlar, hayaletler, büyücü kadınlar, yatağın altındaki birileri. Diş işlemleri.
Bu ve benzeri korkular, çocuklarda çok fazla görülür. Korkular tahmin edildiği kadar uzun sürmez. Normalden sapmadığı sürece endişeye gerek yoktur.
Çocuklarda En çok Rastlanan Korkular
2-3 yaş arasındaki çocuklar, gök gürültüsü, elektrik süpürgesinden korkar.
3-4 yaşlarında, karanlık, öcü, polis, hırsız gibi korkular eklenir. Anne ve babadan ayrı kalmak tedirginliğe yol açar. Çocuklar için en büyük korku, ana ve babadan ayrı düşmektir. Ortalıkta kimsesiz kalmaktır.
4 yaşında korkular yavaş yavaş azalır. Korkular somutlaşır. Sadece köpekten korkar. Yaralanıp düşmekten korkulur. Bir yerinin kesilip kanamasından korkar.
6 yaşında korkularda yeni bir artış görülür. Bazı korkular alevlenir. Hayalet, cadı ve hortlak korkusu alevlenir. Yangından korkarlar. Hırsızdan korkarlar. Filmlerden çok etkilenirler.
6 yaşından sonra korkular azalır. Ancak bazı korkular yeniden depreşir. Yenilerin ortaya çıkması da olağandır.
Anne Babaların Yapması Gerekenler
Korku duymak doğal bir duygu halidir. Normalden sapmadığı sürece endişeye gerek yoktur. Çoğu çocuk, korkuları terk eder. Ebeveynler, çocukları rahatlatmalıdır. Çocuğun rutin düzenini sürdürmelidir.
Çocuklarınıza korktukları şeyin açıklamasını yapmalısınız. Eğer korkulacak bir şey değil ise bunu ona bir yetişkin gibi izah etmelisiniz. Gerçekten korkulacak bir şey ise bunun korkulacak bir şey olduğunu kabul edin çocuğunu korkulacak bir şey olmadığı konusunda telkin etmeyin.
Unutmayın çocuklarınızın hayal dünyası yetişkinlerden daha geniştir ve söylediğiniz her şey çocuğunuz bir gerçeklik ile karşılık bulur.
